Museo del Prado – nowy wzór cyfrowej obecności instytucji kultury
Prezentujemy kolejne studium przypadku opracowane przez zespół ekultura.org*. Poprzednio zajmowaliśmy się wykorzystaniem technologii beaconów w krakowskim Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK. Tym razem obiektem naszego zainteresowania uczyniliśmy madryckie Muzeum Prado.
Wybraliśmy Prado, ponieważ jest to instytucja, która może służyć za przykład podmiotu wykorzystującego cyfrowe dziedzictwo do tworzenia produktów i usług poszerzających pole doświadczeń i interakcji użytkowników z dziełami sztuki. Od połowy grudnia 2015 roku możemy korzystać z nowej strony internetowej Prado. Poza standardowymi informacjami, które zazwyczaj można odnaleźć na tego typu witrynach, Muzeum oferuje także całe spektrum dodatkowych funkcji – oczywiście związanych z cyfrowym dziedzictwem. Warto tu wskazać choćby na:
– technologię Knowledge Graph: zaawansowany system wyszukiwania i prezentowania informacji na temat dzieł znajdujących się w repozytorium Muzeum Prado
– serię produktów inspirowanych zbiorami Muzeum Prado, które instytucja oferuje odbiorcom w nowej odsłonie swojego wirtualnego sklepu
– aplikację internetową My Prado, która pozwala użytkownikom tworzyć własne wystawy, czy planować trasę przyszłej wizyty w gmachu Muzeum
– aplikacje mobilne pozwalające zgłębiać wiedzę na temat zbiorów Muzeum Prado w dowolnym miejscu na świecie
– aplikację Photo Prado, która jest kapitalnym przykładem design thinking i która pozwoliła muzeum rozprawić się z problemem dużej liczby fanów muzealnego selfie
W naszym opracowaniu przyglądamy się bliżej wszystkim tym rozwiązaniom. Prezentujemy ich plusy i minusy oraz przedstawiamy nasze rekomendacje dotyczące najważniejszych lekcji, jakie można wyciągnąć z nowej odsłony cyfrowej obecności Muzeum Prado.
* Jeśli chcesz, aby zespół ekultury opracował i opublikował studium przypadku rozwiązania wprowadzonego przez Twoją instytucję, napisz do nas na kontakt@warsztat.org.pl
